jak się nazywał i go przywołamy! - powiedziałam z dumą.
Nie czekając na odpowiedź, zamknęłam, oczy cofnęłam
się o parę kroków. Ukazał mi się obraz, gdy pewien duch
wilka mówił coś Larisie. Do ucha wpadły mi słowa
,,Dziękuję, Shert" po czym otworzylłam oczy i powiedziałam:
- A więc Shert! Nazywa sie Shert!
I w tejże chwili pojawiła się mgła, a gdy opadła ukazał się
przezroczysty wilk o żółtych, świecących oczach.
Spojrzał na Larisę i uśmiechnął się.- Znów problem? -
zapytał serdecznie. - Tak! Pomożesz nam? - poprosiła
Larisa - Ta oto wadera jest... Moją siostrą... Dawno zawarto
pakt, że musi ona zostać żoną Red'a. On i ona tego niechcą,
ale muszą. Poradź nam, czy jest jakiś sposób na to...
- Jest tylko jeden oprócz zabicia się.- powiedział, jakby
czytając Larisie w myślach - Ty wadero...- przerwałam mu.
- Musisz oddać całą swoją magięWolałabym umrzeć.. Ty Red także.
Na te słowa zakuło mnie w gardle. Za nic w świecie tego
nie chciałam. Wolałabym... Ech, tak. Wolałabym umrzeć...
Larisa? Tylko mnie nie zabij xD
Tak wyglądał ten gość
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz