Dawno nie polowałam, a gdy zobaczyłam, że mogę coś zjeść od razu ruszyłam do ataku. Niestety nic z tego nie wyszło, gdyż jakiś wilk mi w tym przeszkodził.
- Kurcze, mogła być moja! Było tak blisko! - warknęłam trochę zła. Po ostatnim skoku upadłam na wilka. Powoli wstałam i otrzepałam futro.
- Przepraszam - powiedział wilk. Głos wydał mi się znajomy.
- Peter? - spojrzałam na basiora. To był on. - Dawno się nie widzieliśmy - spostrzegłam. Petridas się zaśmiał i przytaknął głową.
- Jeśli się sprężymy możemy dogonić to stado - zaproponował. Uśmiechnęłam się szeroko i ruszyłam biegiem za zwierzyną.
Petridas?
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz