Przyspieszyłam kroku i nerwowo przełknęłam ślinę. Nie chciałam o tym rozmawiać. Wspomnienia te bolały najbardziej.
- Odpowiedz - domagała się wadera. Spojrzałam na nią poważnie i zatrzymałam się.
- Zanudzisz się - mruknęłam, ale wadera tylko ponagliła mnie wzrokiem. - Gdy byłam szczeniakiem byłam przez nią uważana za beztalencie podczas gdy moja siostra...
- To ile nas było? - przerwała mi Sasha. Westchnęłam.
- Dwóch starszych ode mnie braci i jedna siostra. Zginęli - odpowiedziałam zgodnie z prawdą. - W każdym razie zawsze byłam tą najgorszą. Nigdy nie zostałam za nic pochwalona nawet, gdy bardzo się starałam. Matka zawsze o wszystko mnie obwiniała i to ja odwalałam najgorszą prace. Nasi rodzice byli parą Alfa i mogli wszystko. Miałam wyjść za Red'a tylko dla tego, że to ona tak chciała. Z czasem bardzo go polubiłam, ale stało się... Wataha upadła.
Westchnęłam i machnęłam nerwowo ogonem. Obraz wspomnień już mnie tak nie bolał. Może potrzebowałam właśnie takiej rozmowy? Niestety nadal nie mogłam się pogodzić z nowymi wydarzeniami.
Sasha?
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz