- Normalnie ale pusto - wykrzywiłam się. Red
zniknął, a Hiron obojętnie na mnie patrzył.
Biała wadera natomiast, stała zamyślona.
- No cuż... Przykro mi - powiedziała.
- Ach! Jak mi przykro! - szyderczo powiedział
Hiron, a wtedy rzuciłam na niego spojrzenie.
Larisa go popchnęła. Zmarszczyłam brwi i
zwróciłam się ku mojej jaskini. Larisa dreptała
za mną, aż nasze drogi się rozdwoiły i poszła
w kierunku swojej. Potem zniknęła mi z oczu.
Larisa?
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz