Po tym całym zdarzeniu pobiegłem do mieszkania Jasmin. Tak jak myślałem, wadera była w środku. Gry mnie tylko zobaczyła, z nutą zszokowana zapytała:
- To ty mnie zrzuciłeś z urwiska?!
- Em... Taaak – powiedziałem wolno, ważąc dokładnie każde słowo. – Ale nie wiem co we mnie wstąpiło! Byłem jakby w transie, aż zobaczyłem cię spadającą. Wtedy "obudziłem" się, i chciałem, abyś zatrzymała czas – wytłumaczyłem pośpiesznie.
- I mam ci wierzyć?! – wrzasnęła zdenerwowana.
- Jak nie chcesz wierzyć, to mi nie wierz! – warknąłem i wymaszerowałem z jaskini.
<Jasmin?>
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz